Doorgaan naar hoofdcontent

Even in de spiegel kijken en reflecteren

Even in de spiegel kijken en reflecteren. 

Ik stond vanmorgen voor de spiegel en keek naar mezelf. Plots besefte ik dat ik binnen elke maanden afgestudeerd zal zijn.  Dat ik niet meer de stagiaire in een klas zal zijn maar eindelijk een échte juf en dat gaf me toch een beetje stress: ga ik het allemaal wel kunnen? Kom ik terecht in een tof, dynamisch team waar ik me goed zal voelen? De vragen en twijfels raasden door mijn hoofd.

Toen dacht ik terug aan de woorden van mijn ankerdocent: "Zet je over je onzekerheid heen, want je kan het gewoon!" Om eerlijk te zijn, ik had nooit gedacht dat mijn onzekerheid voor anderen zichtbaar was. Ik dacht dat zo goed te kunnen verstoppen maar ik bleek geen geheimen te hebben voor haar😄. Vanaf het moment dat de onzekerheid werd benoemd, kon ik hiermee aan de slag en heb ik dit kunnen loslaten. Zo zie je maar...

Misschien moet je jezelf eerst tegenkomen, voordat je het kunt zijn!

Voor mij was dit moment voor de spiegel een aanzet tot zelfreflectie. Ik kwam tot besef dat mijn onzekerheid eigenlijk niet enkel bestempeld kan worden als 'iets negatiefs'. Nadat ik er verder over begon na te denken, kwam ik tot de conclusie dat de onzekerheid voortkomt uit een vurige wens om alles heel goed te doen. Het is een soort van perfectionisme en een schrik om niet te voldoen aan mijn eigen torenhoge verwachtingen. 

Een doel zonder plan is slechts een wens

Ik wil zoveel mogelijk leren op de korte tijd die ik tijdens mijn opleiding heb, want ik wil meer dan 100% klaar zijn om voor de klas te staan van zodra ik afgestudeerd ben. Tijdens mijn laatste semester ben ik ingegaan op alle vervangingen die ik aangeboden kreeg. 
Zeker nu in het licht van de Corona-crisis bekeken, waarbij mijn uitgroeistage geannuleerd werd, ben ik superblij dat ik dit heb gedaan. 

Verschil moet er niet zijn, dat moet je maken!

Zelfreflectie draait niet enkel om het achterhalen van je werkpunten maar wel ermee aan de slag te gaan. Het is ook interessant om na te denken wat je kwaliteiten zijn en hoe deze je mee definiëren als leerkracht en als persoon. 
Ik som ze hieronder even op:
  • Wanneer ik van iets hou, ga ik er 100% voor. En niet toevallig is lesgeven iets waar ik héél erg van hou. Het is mijn drijfveer.
  • Ik ben best wel creatief en heb in mijn jeugd verschillende jaren teken- en muziekschool gevolgd. Aan leuke ideeën heb ik geen gebrek!
  • Ik behandel iedereen gelijk en met respect. Discriminatie en oneerlijkheid, daar kan ik niet tegen!
Het is altijd fijn om met een positieve noot te eindigen, hé.

Groetjes,

Laurence

Reacties

Populaire posts van deze blog

Juf Laurence post-corona

In tijden van Corona Leraar maakt samen met twee leerlingen een pakkende video met een boodschap voor de wereld Leraar Michiel Crijns van de Sancta Maria-school in Leuven maakte met de twee meisjes die toch naar school kwamen tijdens de lockdown een video. De video kreeg de titel ‘Liefde in tijden van corona’ .  “We moeten de raadgevingen opvolgen, maar we moeten ook uitgaan van de kracht van mensen. Een universele kracht is de hoop die wij stuk voor stuk koesteren, en dat wilden we met de video overbrengen” , zegt Crijns.  Met deze videoboodschap willen zij  een boodschap van hoop verspreiden en  hopen zij dat ook na de Corona crisis de collectiviteit en de kracht van mensen samen het verschil zullen blijven maken.  De volledige video kan je  hier  bekijken. Het beste uitzicht komt na de zwaarste klim De Coronacrisis woedt nog volop maar tegelijkertijd tekenen zich de contouren af van een wereld na Corona. Maar hoe zal die eruit zien? Zal iedereen armer worden na de enorme kla

Filosoferen in Corona tijden

Hoe de de wereld er straks uitziet is niet te voorspellen. Maar we kunnen haar wel helpen vormgeven. Als ik in de mogelijkheid ben, maak ik graag tijd om tussen het dagelijkse werk door één of ander interessant artikel te lezen. Dat is in deze Corona tijd niet zo eenvoudig, vooral nu mijn jongste dochter volop aan haar zindelijkheidstraining is begonnen. Het interview met de filosofe Daan Roovers vond ik de moeite waard om met jullie te delen. De Nederlandse filosofe Daan Roovers is van mening dat niet iedereen door de lockdown gelijk behandeld wordt. Volgens haar ontstaat er misschien een soort oppervlakkige egaliteit, maar het coronavirus is zeker geen gelijkmaker, zegt zij. ‘Ouderen worden harder geraakt dan jongeren - mannen meer dan vrouwen - mensen met overgewicht meer dan mensen die dat niet hebben. Als de samenleving langzaam weer open wordt gesteld, mogen jonge mensen waarschijnlijk meer dan ouderen. En dat is ook redelijk te verdedigen.’ Een feit is dat men voor th

Mijn verhaal (in het kort)

Mijn verhaal (in het kort) 😊  De meeste dromen zijn bedrog... maar deze niet!  Van jongs af aan droomde ik ervan om juf te worden. Ik herinner me nog steeds juf Nadine van het tweede leerjaar. Ik keek enorm naar haar op, ze was mijn grote voorbeeld. Zij zorgde voor het kleine vonkje dat later zou uitgroeien tot mijn passie en dat is lesgeven.  Vanaf die tijd speelde ik steeds "schooltje" met mijn nichtjes en zusjes en je hoeft je niet af te vragen wie telkens de juf was.  Ik gaf les over de planeten en de maaltafels. Het schoonschrift moest ingeoefend worden... , ik was niet te stuiten. De dag dat mijn jongere zus naar het eerste leerjaar ging heb ik haar, of ze het nu wilde of niet, elke dag met haar huiswerk geholpen. Ze moest en zou oefenen! Let it go!  Opgroeien betekent ook een beetje loslaten... Jeugddromen vervaagden en op mijn achttiende studeerde ik af aan het Sint-Lievenscollege te Antwerpen. Ik vertrok op een lange buitenlandse reis en dacht helemaal