Juf Laurence

In tijden van Corona Leraar maakt samen met twee leerlingen een pakkende video met een boodschap voor de wereld Leraar Michiel Crijns van de Sancta Maria-school in Leuven maakte met de twee meisjes die toch naar school kwamen tijdens de lockdown een video. De video kreeg de titel ‘Liefde in tijden van corona’ .  “We moeten de raadgevingen opvolgen, maar we moeten ook uitgaan van de kracht van mensen. Een universele kracht is de hoop die wij stuk voor stuk koesteren, en dat wilden we met de video overbrengen” , zegt Crijns.  Met deze videoboodschap willen zij  een boodschap van hoop verspreiden en  hopen zij dat ook na de Corona crisis de collectiviteit en de kracht van mensen samen het verschil zullen blijven maken.  De volledige video kan je  hier  bekijken. Het beste uitzicht komt na de zwaarste klim De Coronacrisis woedt nog volop maar tegelijkertijd tekenen zich de contouren af van een wereld na Corona. Maar hoe zal die eruit zien? Zal iedereen armer worden na de enorme kla

Hoe de de wereld er straks uitziet is niet te voorspellen. Maar we kunnen haar wel helpen vormgeven. Als ik in de mogelijkheid ben, maak ik graag tijd om tussen het dagelijkse werk door één of ander interessant artikel te lezen. Dat is in deze Corona tijd niet zo eenvoudig, vooral nu mijn jongste dochter volop aan haar zindelijkheidstraining is begonnen. Het interview met de filosofe Daan Roovers vond ik de moeite waard om met jullie te delen. De Nederlandse filosofe Daan Roovers is van mening dat niet iedereen door de lockdown gelijk behandeld wordt. Volgens haar ontstaat er misschien een soort oppervlakkige egaliteit, maar het coronavirus is zeker geen gelijkmaker, zegt zij. ‘Ouderen worden harder geraakt dan jongeren - mannen meer dan vrouwen - mensen met overgewicht meer dan mensen die dat niet hebben. Als de samenleving langzaam weer open wordt gesteld, mogen jonge mensen waarschijnlijk meer dan ouderen. En dat is ook redelijk te verdedigen.’ Een feit is dat men voor th

Spanning is wie je denkt te moeten zijn,  ontspanning is wie je bent! Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren... Ik las in " The development of worry throughout childhood , British Journal of Health Psychology"  dat een team van Brits-Ierse wetenschappers de moeders  ondervroeg   van meer dan 2000 kinderen toen ze 7, 10 en 13 jaar oud waren.  Dit waren hun bevindingen: Over school en huiswerk wordt het meest gepiekerd 10-jarigen zijn de grootste piekeraars en hebben hun gepieker het minst in de hand Tieners die vroeg puberen, lijden het meest onder hun piekergedachten Vanaf hun 10 jaar piekeren meisjes meer dan jongens, ze lijden daar ook meer onder dan jongens. Zoals ik in een andere post reeds vertelde vind ik het enorm belangrijk om tussendoortjes in te bouwen die de kinderen de mogelijkheid geven om zich te ontspannen. Aan de hand van mijn verhaaltje probeer ik mijn leerlingen zich door middel van simpele yoga oefeningen  te laten ontspannen. Ik raad hen

Even in de spiegel kijken en reflecteren.  Ik stond vanmorgen voor de spiegel en keek naar mezelf. Plots besefte ik dat ik binnen elke maanden afgestudeerd zal zijn.  Dat ik niet meer de stagiaire in een klas zal zijn maar eindelijk een échte juf en dat gaf me toch een beetje stress: ga ik het allemaal wel kunnen? Kom ik terecht in een tof, dynamisch team waar ik me goed zal voelen? De vragen en twijfels raasden door mijn hoofd. Toen dacht ik terug aan de woorden van mijn ankerdocent: "Zet je over je onzekerheid heen, want je kan het gewoon!" Om eerlijk te zijn, ik had nooit gedacht dat mijn onzekerheid voor anderen zichtbaar was. Ik dacht dat zo goed te kunnen verstoppen maar ik bleek geen geheimen te hebben voor haar😄. Vanaf het moment dat de onzekerheid werd benoemd, kon ik hiermee aan de slag en heb ik dit kunnen loslaten. Zo zie je maar... Misschien moet je jezelf eerst tegenkomen, voordat je het kunt zijn! Voor mij was dit moment voor de spiegel een aanzet to

Is het voor jou ook niet altijd gemakkelijk om los te laten? Ik merk de laatste tijd aan mezelf dat mijn gedachten soms wat door irritatie (en zelfs wat boosheid) worden gestuurd. En dat is volgens mij niet onterecht. Heel mijn leven werd plotsklaps overhoop gegooid. Door de Corona lockdown  voel me net een octopus. Met mijn figuurlijke acht armen probeer ik het huishouden draaiende te houden en mijn kinderen zinvol e n creatief  te begeleiden.  Daarenboven blijf ik graag op schema met mijn studieprogramma en ook dat bezorgt me de nodige stress. Vooral omdat ik meestal pas echt kan studeren wanneer mijn kroost in bed ligt.   Wat doe je met die zorgelijke gedachten en lastige gevoelens? Hoe pas je je aan de snel veranderende omstandigheden aan? Hoe blijf je goed voor jezelf zorgen in deze stressvolle periode? Want h oogstwaarschijnlijk zullen deze gevoelens ook sommige beslissingen leiden. Kijk maar naar het hamstergedrag dat tentoongespreid werd in het begin van de lockdown. Daa

"Het is de hoogste kunst van de leraar om vreugde te creëren in creatieve expressie en kennis"  Albert Einstein  Na een hele brok leerstof te hebben verwerkt is het fijn dat deze op een toffe manier wordt afgerond. Leerlingen hebben best veel energie en tijd gestoken in de nieuwe leerstof en uit ervaring heb ik gemerkt dat de kennis na enige tijd wel eens durft te vervagen.  Ik vertel je op welke fijne manier je een lessenreeks kan afronden en de vruchten ervan in de toekomst nog kan plukken. Alles in één: auteur, boekbinder én ontwerper Hoe handig zou het zijn dat bepaalde leerinhouden in kleine boekjes gevisualiseerd zijn? En die daarbovenop nog eens zelfgemaakt zijn door de leerlingen? Ja, je hebt het goed gehoord: ze maken zélf hun boekjes en kiezen zélf wat erin komt te staan over de leerstof.  De leerlingen zijn zelf auteur. Zij bepalen de inhoud van hun eigen boekje van 8 pagina's (voorblad mee inbegrepen). Ze kiezen zelf wat ze erin zetten en dat is alles